Patronka szkoły

STANISŁAWA ŁAKOMIK PARTONKĄ SZKOŁY PODSTAWOWEJ NR 1 W CZELADZI

Stanisława Łakomik, córka Leonarda i Antoniny z Zakrzewskich, urodziła się 13 listopada 1897r. w Czeladzi. Po ukończeniu 5 oddziałów szkoły powszechnej na Skałce, uczyła się prywatnie. Następnie zdała egzamin do Gimnazjum Żeńskiego w Piotrkowie. Była to szkoła rosyjska. Stanisławie zależało na uzyskaniu świadectwa ukończenia szkoły polskiej, dlatego też po wybuchu wojny do Piotrkowa już nie wróciła. W 1915r. wstąpiła do Gimnazjum Wandy Replińkiej w Będzinie, którą to szkołę ukończyła.
W czeladzkiej oświacie trudno było zdobyć pracę. We wrześniu 1917r. po odbyciu praktyki, otrzymała etat nauczycielki w Krzemiędzie w gminie Poręba, gdzie pracowała dwa lata (1917-1919). Od 1 września 1919r. do 31 sierpnia 1920r. pracowała w charakterze etatowej nauczycielki w Publicznej Szkole Powszechnej w Niwkach, też w gminie Poręba. W tym czasie zmarł ojciec, a młodszy brat Jan został na jej utrzymanie. Z tego powodu zmuszona była przyjąć intratniejszą posadę w siedmiooddziałowej szkole fabrycznej Towarzystwa Akcyjnego “Poręba”. Szkoła ta została upaństwowiona, więc Stanisława Łakomik na własną prośbę została przeniesiona do publicznej szkoły powszechnej Nr 1 w Czeladzi.

Dnia 22 marca 1926r. złożyła pierwszy egzamin nauczycielski i wkrótce została stałą w rozumieniu ustawy nauczycielką publicznych szkół powszechnych.Praca w oświacie wymagała podnoszenia swoich kwalifikacji, dlatego też Stanisława dokształcała się na różnorodnych kursach.
Oprócz pracy nauczycielskiej, w okresie międzywojennym, pełniła funkcję bibliotekarki w Towarzystwie Oświatowym “Macierz”, działała w Polskim Czerwonym Krzyżu.
Wojna zastała Stanisławę Łakomik w szkole. Na czas od 1 września do 31 października 1939r. przypadł okres przymusowej bezczynności, ponieważ szkoły w Czeladzi zostały zamknięte.

Od listopada wspólnie z innymi nauczycielami czeladzkimi rozpoczęła tajne nauczanie. Działalność ta trwała, z przerwami, przez trzy i pół roku. Po wojnie została jej nadana legitymacja ZBoWiD z numerem 452/13. Uczy również w Jedynce, ale w 1941r. Niemcy zamykają szkołę, zwalniają Stanisławę Łakomik i większość nauczycieli z posad. W 1942r. opuszcza Czeladź, udając się na Kielecczyznę. Podejmuje pracę w Powiatowej Spółdzielni Rolniczo-Handlowej w Jędrzejowie w kasie głównej w charakterze pomocnicy kasjera.

Do miasta rodzinnego wraca w kwietniu 1945r. Jako jedna z pierwszych zajmuje się organizowaniem szkolnictwa w Czeladzi. Troszczy się o to, aby każde dziecko znalazło miejsce w szkole, pracuje również z dorosłymi, włączając się tym samym w ogólnopolską akcję zwalczania analfabetyzmu. Jednocześnie podnosi swoje kwalifikacje uczestnicząc w kursie języka polskiego i historii oraz wiedzy obywatelskiej, warsztatach dla działaczy ZNP.

Rok 1951 przynosi zmiany w życiu Stanisławy Łakomik. 1 września zostaje powołana na stanowisko kierownika Szkoły Nr 1 oraz stanowisko opiekuna Szkolnej Organizacji Harcerskiej. Jak w każdym okresie swej pracy, tak i teraz byłą wzorowym kierownikiem, pedagogiem, a nade wszystko prawdziwym przyjacielem dzieci i młodzieży. Wrodzona skromność, życzliwość, umiejętność współżycia z ludźmi ułatwiały jej kontakt z nauczycielami, rodzicami.

Przez wiele lat Stanisława Łakomik była kierownikiem świetlicy dziecięcej przy kopalni “Czerwona Gwardia”. Wykładała w szkole wieczorowej dla pracujących. Działała także społecznie w komisjach wyborczych, Radzie Narodowej, w Komisji do Spraw Dzieci i Młodzieży, w Lidze Kobiet, Związku Nauczycielstwa Polskiego, Kole Gospodyń, była ła wnikiem sądowym.

Za swą działalność otrzymała liczne nagrody i medale. Do najbardziej znaczących należały: w 1964r Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, w 1980r. Medal Komisji Edukacji Narodowej. Z lat międzywojennych w 1935r. Brązowy Medal za Długoletnią Służbę w zawodzie nauczycielskim.
Obowiązki kierownika Szkoły Nr 1 pełniła do 31 sierpnia 1968r. Po 51 latach pracy pedagogicznej przeszła na emeryturę. W Czeladzi przepracowała 46 lat. Zmarła 30 października 1980r. w wieku 83 lat.